Zajęcia logopedyczne odbywają się w formie ćwiczeń usprawniających aparat artykulacyjny oraz ćwiczeń utrwalających prawidłową wymowę.

Powszechnie wiadomo, że terapia dziecka z wadą wymowy wymaga wielu żmudnych ćwiczeń, dlatego w czasie zajęć wykorzystywane są pomoce dydaktyczne wspomagające terapię logopedyczną.

Praca logopedy wiąże się ze stałą współpracą z rodzicami dziecka, którzy codziennie powinni wspomagać oddziaływania logopedyczne poprzez utrwalanie w domu zaleconych ćwiczeń.

Systematyczność w terapii jest bardzo ważna i skuteczna, bowiem warunkuje osiągnięcie oczekiwanego efektu. Poprawna wymowa daje dziecku większą szansę na sukces szkolny,
ma wpływ na procesy percepcyjne, w szczególności na naukę czytania i pisania.

Godziny pracy logopedy
 w roku szkolnym 2019/2020 

12   Przykazań logopedycznych dla rodziców

według profesora Leona Kaczmarka 

1.     Narządy mowy dziecka kształtują się i zaczynają funkcjonować już w życiu płodowym. Są one ogromnie wrażliwe na wszystkie bodźce fizyczne i chemiczne, zarówno sprzyjające jak  i szkodliwe.

2. Mowa otoczenia powinna być poprawna. Do dziecka mów wolno, dokładnie i wyraźnie. Trzeba zaniechać spieszczania i używania języka dziecięcego.
3. Dziecko powinno reagować na aktywność uczuciową i słowną otoczenia.
   Z początku jest to uśmiech, ruch rączki, przegięcie ciała. Wnet jednak nastąpią reakcje głosowe. Gdy ich brak, trzeba koniecznie zbadać słuch dziecka, gdyż może on być osłabiony.
4. Absolutnie nie wolno krępować dziecka w reagowaniu na aktywność otoczenia.
5. Jeśli dziecko ma nieprawidłową budowę narządów mowy, powinno się z nim pójść bezwzględnie do lekarza specjalisty (ortodonty, chirurga plastyka).
6. Dziecko leworęczne należy otoczyć szczególną opieką. W okresie kształtowania się mowy nie powinno zmuszać się go do posługiwania się prawa ręką, gdyż może wystąpić zaburzenie mowy.
7. Kiedy dziecko zaczyna coraz więcej mówić nie wolno tej skłonności gasić np. obojętnością lub cierpką uwagą, bo wówczas dziecko zamyka się w sobie.
8. Nie należy hamować żywiołowego pędu do mowy, trzeba wykorzystać ogromny ładunek uczuciowy, jaki dziecko wkłada w mowę.
9. Należy pilnie baczyć czy kształtowanie się mowy dziecka przebiega     zgodnie z normą.
10. Od momentu zdobycia przez dziecko umiejętności mówienia zdaniami nie wolno bezustannie przeszkadzać mu przez ciągłe poprawianie  i zmuszanie do  poprawnego powtarzania, gdyż dziecko nabawi się kompleksów, straci zaufanie do otoczenia, przestanie mówić.
11. Dziecko często zadaje mnóstwo pytań i przepada za opowiadaniami. Nie wolno lekceważyć tych faktów, gdyż pomaga to dziecku w wysławianiu się i umiejętności wyrażania swych myśli.
12. Jeśli mimo wszystko nie udało się  zapobiec powstawaniu defektów mowy, nie wolno opuszczać rąk. Należy jak najszybciej skorzystać z pomocy logopedy.